لنڊن کان گلاسڪو ٽرين جوسفر
عشق ٿو مون کي سڏي
زندگيءَ جي هوڏ تي
تون ستل آن ننڊ ۾
مان تڪيان ٿو سمنڊ کي
۽ سڏي ٿي زندگي
پَريُن جي هن ديس ۾،
ڏُڪ ٿا تنهنجا لڏن
۽ اکين ۾ ٿا ڪڏن
هيءَ گهڙي رڪجي وڃي
هر شيءِ مٽجي وڃي!
پر تنهنجي سار او مٺي
ست سمنڊ اڪري ٿي اچي
سونهن کيڏي ٿي کسي
ننڊ مون کان ٿي رُسي.
ننڊ مون کان ٿي رُسي.