ڪالهه آ ڪنهن ڏٺي
ڀاڪر ۾ اڄ مٺي
انگ انگ ٿي ڀڃين
ڏينڀوءَ وانگر پئي ڏنگين
مَٽ آهن تنهنجا ڀريل
اُڃ آ منهنجي وڏي
تون نه وڃ او سکي
چپ ٿا ڪيڏا ٻرن
هٿ ٿا منهنجا سُرن
ڪهر ٿي ڪيڏو ڪرين
چائنٺ تان خالي ڌڪين!
ڇرڪ ٿي ڪيڏا ڀرين
ڇو نه ٿي مونسان ٻکين
ڊنل آن هرڻيءَ جيان
ڪهاڙيءَ جي وار کان
يا ڪاريءَ جي ڪردار کان؟
امر ڪر هيءَ گهڙي
ڪالهه آ ڪنهن ڏٺي
ڀاڪر ۾ پئه ٻري
ڪالهه آ ڪنهن ڏٺي.