معشوق ۽ محبوب حسن جي ياد ۾
وڏا وڻ ڳوٺ تنهنجي جا
ٿا پار ڪڍن ۽ وار پِٽن
گهٽيون اڄ ڳوٺ تنهنجي جون
ٿيون گلڙن کي گهايل ڪن
ڏٺوسين ڳوٺ تنهنجي کي!
قبرن جي ڪنارن کان
ستل آن ننڊ ۾ سُهڻا
سنڌ جي سلامن سان
ڳوٺ جي شهسوارن سان.
تڪن ٿيون تاڙيون کجيون
جهمپير جون توڏي
نوريءَ جي نگاهن سان
نه ڪر تون ننڊ او سائين
نيڻن جي گلاسن سان
پيئڻ ڏي پيار پنهنجي کي
شاعريءَ جي ادائن سان
ڪيڏو اُڃَ ٿو مارين
موکيءَ ۽ متارن کي
ڪينجهر جي ڪنارن کي.
ها هن ديس جو هڪ هڪ چپو
آ چريو تنهنجي چمين ۽ چپڙن جو
هر هڪ هٿ ٿو تڙپي
هر هڪ دل ٿي ڌڙڪي
تنهنجي ڀريل جام لئه
۽ اجڙي ويل هر شام لئه
سنڌ جون سموريون گهٽيون
۽ حيدرآباد جون هزارين مِٺيون
ٿيون تڪن توڏي اڃان،
هوءَ سمنڊ جي سار جهڙي ڇوڪري،
سنهڙي تار جهڙي ڇوڪري،
پرانهين پار جهڙي ڇوڪري،
پکين جي پيار جهڙي ڇوڪري
هر فون ڪال تي ٿي تڙپي پوي
ڇا اڄ نه ٿو ان کي Miss ڪرين؟
ڪو Flying Kiss ڪرين
۽ هڪ ننڍڙو SMS ڪرين.
۽ هڪ ننڍڙو SMS ڪرين.