سرتيون سپنا روز مرن ٿا
ڪيڏا سهڻا ڪنڌ ڪرن ٿا
دردن جي دُکيءَ ڌرتيءَ تي
گهوٽن کي به گهاوَ ملن ٿا
قاتل ڪيڏو ڪيس ڪري ويو
سنڌڙي تنهنجا مورَ رڙن ٿا!
رنيءَ ڪوٽ به روز روئندو!!
لڪيءَ جا ڏس لڙڪ ڳڙن ٿا
مڪليءَ ڪيڏو ماتم ڪيو آ
ايوانن جا در لڏن ٿا
ڀينر پنهنجا ڀاڳ ڦٽل هن
موهن دڙي جا ڦٽ چڪن ٿا.