نصرتم
اصفهان جو سورج
سنڌ جي سڱ ۾
چنڊ گرهڻ بڻجي ويو
جنهن هن نينگريءَ سان ناتو جوڙيو
سو درد ۽ ڪَرب جو
ڄڻ داستان بڻجي ويو
هُنَ ريشمي راهن کي الوداع چئي
درد جو ڊگهو سفر دل سان ڪيو
۽ هر چمڪندڙ ستاري کي
صبح کان پهرين
آلين اکين سان الوداع ڪيو
۽ نيڻن کي ڊگهي انتظار لاءِ کليل رکيو
ته جيئن سورن کي سمجهائي سگهي
ته سنڌ جو سفر
ڪربلا جي ڪهر کان گهٽ ڪونهي!