نه ٿا اکڙيون پنهنجون سمهاري جيئون
پيا ننڊ نيڻن اڏاري جيئون
اچين جي اسان وٽ تنهنجي آس ڏاڍي
پرينءَ کي پٽن ۾ پڪاري جيئون
وطن جي وڻن ۾ ٿيون واٽون لڏن
ننگر کان نڪري ڪيئن نهاري جيئون
مڪلي به پنهنجي ٽلٽي به پنهنجو
ڀٽ کي ڀلا ڪيئن وساري جيئون!
لاڙڪاڻي جي لالڻ به لائون لڌيون
سنڌڙيءَ جي سينڌ کي سنواري جيئون.