موتئي جون ٿيون جهوليون مرڪن
ٽهڪن جون ٿيون ٽاريون چمڪن
پاليون ڇوٿا پيار پراوا؟
اندر جون ٿيون ڳالهيون سڏڪن
ننگر ۾ جا نٿ ٽٽي هئي!
ڪن ڪن ۾ ٿيون واليون ڀڻڪن
سار جا سڳڙا ساهه ۾ ٽوپيل
دڳ دڳ تي ٿيون دلڙيون ڌڙڪن
مَڌُ جيئن مون پيار آ پيتو
برهه جون ٿيون باهيون ڀڙڪن
نينهن ته ننگو سرمد آهي
ڪهاڙيءَ کان ڇو ڪاريون ڇرڪن؟
دارا تنهنجي در تي بيٺس!!
دهليءَ جون ٿيون دريون کڙڪن.