هڪ قبر آهي کٽل
توکي وسارڻ جي فرصت ڪٿي
توسان ملڻ جي چاهت کڻي
دلڙي پئي دانهون ڪري
۽ اکڙيون ٿيون رانهون تڪن
هر وک تي ويري وري
واٽ کي واڙي پيو
گهاٽ تي تاڙي پيو
مرڪ کي هو کسي
ڀاڳ کي ڀاڪر ڀري
سنڌ کي ماري پيو.
ڏک تنهنجي کي سکي
اکين ۾ اوتي چوان:
ڇا ڳڙهيءَ ۾ اڃان؟
ڪا قبر آهي کُٽل!
يا قبر آهي رُٺل!!
۽ قبر آهي کُٽل!
۽ قبر آهي رٺل!!