سنڌ
جڏهن به دنگ جي دانهن تي
جوانن جياپو گهريو
ته مڪلي به مهڪي نياپو گهريو
جبل جيءُ پنهنجو به گهوري ڇڏيو
ستل سُور جاڳي ٿا جهمريون هڻن
اٿو اڄ اوهان کي ٿو دولهه سڏي،
ڀٽ جو ڌڻي ٿو تنبورو کڻي
ٻاگهل ٻيهر پئي ڪهاڙي ڄڻي
۽ خلجيءَ کي ڪيڏا ٿي خبجر هڻي،
چنيسر کي ڪرسي ٿي ڪيڏي وڻي
غدارن جو گهيرو ته گهر گهر ڪيو
سنڌ جي سلامي به هر هر ڪيو
اٿو جنگ جوٽيو ٿي ٽلٽي چوي
اٿو چنگ چوريو ٿو ٻيجل سڏي
ڪلاچيءَ ۾ پنهنجي ڪهاڙي کڻو
سمندر صنم سئو سلامي ڏيو
ڪياماڙي سان پراڻي هم ڪلامي ڪيو،
منوڙي جي مالها ۽ ديبل جي دُهري ٿيو
ننڍي کنڊ ۾ مصري ۽ بُصري ٿيو
دنيا کي ڀٽائي جو نياپو ڏيو
۽ موهن جي دڙي جو جياپو ڏيو.