گگن ۾ گهايل گهمن گهٽائون
ننڌڻڪيون چمن ۾ چنبيلي ادائون
ڪويل به ڪُوڪي ته ڪنهن لاءِ ڪُوڪي
پرين تون ڏئي وئين پکن کي سزائون
رتيديري جون راهون راڻا روئن ٿيون
وطن کي وڻي ويون تنهنجون وفائون
دکيءَ دل جو دلبر دلاسو دُکي ٿو!
مڪليءَ تي ماتم ڪن ٿيون هوائون
ڄام نندي واري سنڌ ٿي گهرجي
ڇڏ تون ”مظفر“ ڪوڙيون انائون.