ٻيجل گهري سري آ
(سرائڪي وسيب جي نانءُ)
نه تنهنجو اسان جو رشتو نئون آ
۽ نه ڪائي وٿي ۽ وِرِي آ
جُڳن جي جدائي وري آ وري آ
اچو سار ساريون سکن جي او ساٿي
اندر ۾ ڏکن جي ڀري پئي ڀري آ
ڀٽائي ڀٽ تي سڏي ٿو، اسان کي
فريدڻ گهري ٿو سسي تون سُري آ
ڏس ڪيئن سهڻي سنڌوءَ ۾ گهڙي ٿي
چانڊوڪي اسان جي چپن ۾ ٻري آ
نه رات آهي رهڻي سولي سانجهي ٿيندي
اجهو ڏاڍ جي ديوار ڪري آ
ڳل لڳي ڳالهيون ڪيون ”ٿر“۽”روهي“جون
ٻيجل گهري اڄ سري آ.
ٻيجل گهري اڄ سري آ.