ماڻهپو ، مانُ ٿي جيئون جڳ ۾
آءُ انسان ٿي جيئون جڳ ۾
جيڪو هر ڏاڍ سان پوي الجهي
اهڙو ايمان ٿي جيئون جڳ ۾
سنڌ جوڙيون نئين سري سان وري
هڪ جند جان ٿي جيئون جڳ ۾
ساري دنيا مثال ڏي پنهنجو
قوم جو شان ٿي جيئون جڳ ۾
جڏهن هر چيز آ فنا ٿيڻي
ڇو نه مهمان ٿي جيئون جڳ ۾
جنهن ۾ آ آدمي اُتم اعليٰ
سو ته قرآن ٿي جيئون جڳ ۾