دربدر لئه گهر نه کوليا
هُن اکين جا در نه کوليا
پرت ۾ اُڏندي رهيس مان
ڪنهن به پنڇي پر نه کوليا
تو اسان تي زندگي ڀر
ڀاڪرن جا ڀر نه کوليا
هو تڪيندو ئي رهيو هن
نيڻ منهنجا تر نه کوليا
تنگ سوچن جي رسيءَ جا
هن ڪڏهن ڀي ور نه کوليا
مون وڄايا گهنڊ ڪيئي
من جا ڪنهن مندر نه کوليا
رات بڻجي چنڊ آيس
پوءِ به تو منظر نه کوليا