هن هنج ۾ ويهي جو اڄ ڪنڌ لڏايو پئي
مون پنهنجي جهوليءَ ۾ ڄڻ چنڊ جهلايو پئي
ڪلهه سمنڊ ڪناري تي ڪن ڦوهه جوانيءَ ۾
ڇولين جيئن ڇال ڏيئي ڇاتين کي ڇلايو پئي
ماکيءَ کان گهڻي مٺڙي ڪوئل جي مڌر ٻولي
آواز سريلو ڪو اڄ واءُ گهلايو پئي
ڪي گيت سکين ڳاتا شاديءَ جي موقعي تي
ڄڻ اڀ مٿان گڏجي ڪونجن ڪرلايو پئي
مون پيار مان هئي پاتي هڪ وار رڳو جهاتي
ماڻهن ته الائي ڇا مون لاءِ هلايو پئي
ڪم ڪار ڇڏي سارا هڪ عمر رهيس هن سان
رُلڻو ته نه هو شايد تقدير رلايو پئي
واريءَ تي لکيل نالو مان ڪو نه هيس سانئڻ!
تو ڪيئن سکي مونکي يادن مان ڀلايو پئي