عشق جي آڳ ۾ جو سڙي ٿو جيئي
موت کان پوءِ ڀي هر گهڙي ٿو جيئي
ان جو نالو امر ان جو پاڇو امر
جنگ ڌرتيءَ جي جيڪو لڙي ٿو جيئي
دل جي ڌڙڪن کي قائم رکڻ ٿو گهري
من نگاهن ۾ ڪنهن جي اڙي ٿو جيئي
آ ته توکي ڏسيان دل جا پٿر صنم
خواب ڳوڙهن منجهان ڪيئن ڳڙي ٿو جيئي
جو سڀن جي اکين جو ستارو هيو
اڄ اُهو دم حياتي ڪڙي ٿو جيئي
اڄ جو انسان ماده پرستيءَ ۾ گم
زندگي بي تُڪي بي وڙي ٿو جيئي