وار ڇوڙيا وڻن ۽ هوائون رُنيون
منهنجِي حالت ڏسي ڪهڪشائون رُنيون
سنڌ جي سينڌ ميري ۽ اڻڀي ڏسي
ڪاڳرن تي ڪويءَ جون ڪلائون رُنيون
ڪِيس ڪيڏا ستمگر ڪيا دل مٿان
سينا ڪُوبي ڪري اڄ هلائون رُنيون
بيوفا تُنهنجو ارمان ڪهڙو ڪجي؟
هٿ مٿي تي هڻي پئي وفائون رُنيون
تو ڏٺو تُنهنجون پنهنجون سموريون پرين!
رات محفل ۾ قاتل ادائون رُنيون