مان مڃان ٿو کڻي چنڊ تارا نه ها
گيت ايڏا به منهنجا ڪسارا نه ها
مان به ساحل تي پهچي وڃان ها مگر
حسن جي جل نديءَ کي ڪنارا نه ها
نور آهي اکين جو نچوڙي لکيو
منهنجون لکڻيون نقل يا اُتارا نه ها
پڪ پڪاڻيون ڪيونسين پٿاري نظر
چاهه ٿي پيو چٽو اڄ اشارا نه ها
پاڻ کي پدمڻي مون حوالي ڪيو
رات سکڻا اسان وٽ گذارا نه ها
هن پراڻي مَٽن مان پياريو جڏهن
پو ته موکي هئي پر متارا نه ها
هو بخاري جو سهڻو غزل پئي لڳي
لفظ پورا پنا ڪي واڌارا نه ها