سکي جي مرڪ انڊلٺي نڪوري خيال وانگي آ
ادا معصوم البيلي نئين ڪنهن سال وانگي آ
کڻي پنبڙيون کنون کنوڻيون ڪڪر ڄڻ ڪر پيا موڙن
سندس لهجو موسيقيءَ جي لئي سرتال وانگي آ
طبعيت شوخ نخريلي ٽهڪ ٽيڙو جيان ڀاسن
نظر جي هر اڇل واضح هرڻ جي ڇال وانگي آ
بظاهر سادڙي سودي رکي تارن ۾ ٿي تبرون
روحاني پهچ به هن جي قلندر لال وانگي آ
هٿن ۾ هٿ وٺي جنهنجو انهيءَ کي خوب ڳل لائي
ڪري حملا مٿس جيڪو انهيءَ لاءِ ڍال وانگي آ
ڪچهريون قرب جون قائم رکي مولا سدائين شل
وٽس هڪڙي گهڙي گهارڻ لڳو سؤ سال وانگي آ
ملون رويون ڇڄون تڙ پون نه هيئن راضي نه هونءَ راضي
اسان جي عشق جو قصو سهڻي ماهيوال وانگي آ