ڀڳي جيئن جو مٽي مينهن ۾ سڀئي سنسار مهڪي پيا
ٿيون هر جاءِ سرهايون پرين جا پار مهڪي پيا
هوا جي تال تي تانون ۽ پلٽا پئي هڻي بارش
ٿرين جا ڀاڳ جاڳي پيا، وري ڪوهسار مهڪي پيا
گهٽائن جون ڏسي مستيون جوانيون جوش ۾ آيون
اڀا ٿيا وار نارين جا ٻڍا ۽ ٻار مهڪي پيا
خلا ۾ روز دونهن جا جتي دنيا ڇڏيا گولا
دونهاٽيل واءُ اجرو ٿيو، سڄا پولار مهڪي پيا
ڇڏيا ساڙي ها سوڪهڙي پنن ۾ ساهه پئجي ويو
ويون ڌوپي پتيون گل جون وڻن جا ٽار مهڪي پيا
ملهائڻ مند جي ڪارڻ ٽٽل ناتا به ڳنڍڻا پيا
ٿيا ميلاپ هڪ ٻئي سان پراڻا پيار مهڪي پيا
سکر، مورو، مٺي، ميهڙ، سجاول، ڄامشورو ۽
دڙو، دادو، ٽندوآدم، پنو، تلهار مهڪي پيا
صدين جا ٿڪ لٿا جهٽ ۾ وڄي پيا ساز قربت جا
کلي هڪدم کيڪاريو تو دٻيل اظهار مهڪي پيا