اوهانجي نيڻ بتيءَ مان اسانکي روشنيون گهرجن
سکي! رنگين چنريءَ مان اسانکي روشنيون گهرجن
ڪنوارو رس ڀريو جوڀن لڳي ڏاڙهونءَ جيان ڳاڙهو
انهيءَ نوخيز عمريءَ مان اسانکي روشنيون گهرجن
ڪنول جو گل سجايو تو لٿو ڄڻ چنڊ وارن ۾
سندءِ وارن جي چوٽيءَ مان اسانکي روشنيون گهرجن
سڀن جي ديد جو محور بڻي آهي ڦلي نڪ جي
ان ئي انمول موتيءَ مان اسانکي روشنيون گهرجن
اسان ليکڪ اسان شاعر کرو سوچيون کرو ٻوليون
سدائين سوچ اجريءَ مان اسانکي روشنيون گهرجن