زمان گم آ مڪان گم آ
اسان جو اڄ ڪلهه جهان گم آ
ازل ابد ۾ ابد ازل ۾
وجود جو هر نشان گم آ
ٻه چپ ڪونپل ڪچا ڪنول جا
اکين جي آڏو ڌيان گم آ
اڇاڻ انگ جي ڏسي اڀاميو
اِڇا سان ريڌيو ايمان گم آ
ڪنهن ڪامڻيءَ جا ٻه چنڊ اُرها
تڪن ٿا توڏي گمان گم آ
ڪبير، ميران، اياز، نانڪ
پڙهيم جڏهن کان گيان گم آ