ملو محمد هاشم (ولادت 1855ع کان پوءِ)
جڏهن علي اصغر کي ڪٺل ڏٺو ماءُ،
ويتر جيءَ ۾ جنهن کي درد دکيو ماءُ،
تڏهن ڪري پٽ تي روئي چيو ماءُ،
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
بي بيءَ بانوءَ ورتو ور کان اصغر،
هنج ۾ ويهاري پنهنجي، ننڍڙو نينگر،
چيائين کڻي اصغر سو دل جو دلبر،
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
ڪيائين ڏسي اصغر ڏي، درد مان دانهون،
اندر منجهان آزار ٿي ڪيون آنهون،
چيائين جيڪس منهنجون وينديون واهون،
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
اصغر منهنجو ننڍڙو سلڙو سُسي پيو،
اڪبر منهنجو قابل ڪونڌر ڪسي پيو،
روئان تن لاءِ منهنجو پاند پسي پيو.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
جانب اصغر ته جواني نه ماڻي،
صدقي ڪيو پيءُ تان سر گهرندي پاڻي،
وهم انهيءَ سوز ۾ آهيان وساڻي.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
ڪان هڻي ڪيئن دشمن جان جدا ڪئي،
اصغر اڄ کان پاڻيءَ جي ته صدا ڪئي،
رب جي رضا سر تي سٺئين جيڪا خدا ڪئي.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
اصغر منهنجو ننڍڙو ناحق ماريو،
ڪنهن نه تنهن کي هڪ ڍڪ پاڻي پياريو،
سور سڄڻ جي اهڙي مون کي ساڙيو.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
ناحق ٻچڙو منهنجو رت ۾ ٿيو تر،
لعل رتل لهوءَ ۾ آيو گهمي گهر،
شال نه ٿئي دشمن سان اهڙي ڪا پر.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
اصغر منهنجي ننڍڙي ڏوهه نه ڪيو هو،
جيڪس تنهن کي ننڍڙي موت لکيو هو،
تڏهن تارونءَ مان تنهن جي تير لنگهيو.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
منهنجو ٻچڙو اڳهين اُڃ اُساٽيو،
ويتر تنهنجو دشمن ڪنڌڙو ڪاٽيو،
هاءِ اکيون ٻوٽي اڄ آهي اٻاٽيو.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
اڪبر لاءِ ڀيڻ سڪينا ته سڪي ٿي،
سوز منهنجا سينو ڪٽي هيئن چوي ٿي،
اصغر جي سور انهيءَ سڙي ٿي.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.
“هاشم” ماتم کان هت ماٺ ڪري ٿو،
آل نبي جي سڪ ۾ روز سڪي ٿو،
اصغر جو اَجل ٻڌي هئين چوي ٿو.
ريءَ اصغر ڪنهن کي ڏيان لوڏي مان لولي.