آسيه گل سيوهاڻي
چار گهڙيون جي ڪنهن سان گهاربيون آهن
سڄي زندگي نه وساربيون آهن.
پاڻ کي ڌار ڪري جو هليو آ ويو
ان جون راهون به نهاريبون آهن.
ڀريل محفل جو ڀرم ته رکبو آهي،
اک ۾ لڙڪن لارون نه ڌاربيون آهن.
سڄي رات پرين جو چنڊ کان پُڇي،
راتيون جاڳي به گذاربيون آهن.
کڻي ڪٽبو آ ڪيڪ جنم ڏڻ تي
“آسيه” ميڻ بتيون به ٻاربيون آهن