شهباز علي “ملازم” سروري (ولادت 1234 هه 1915ع وفات 1995ع)
1. نغمئه دل
2. لڙڪ
3. حسين گُل
4. حمد ۽ نعت (سنڌي ادبي بورڊ طرفان ڇپيو)
سندس ڪافي ڪلام اڻ ڇپيل موجود آهي. سندس ڪجهه ڪلام ريڊيو پاڪستان تان هلن ٿا جيڪي محمد جمن، مصري فقير، جلال چانڊيو ۽ حميرا چنا وغيره جا ڳايل آهن. پاڻ 27 شوال 1415هه مطابق 28 مارچ 1995ع تي وفات ڪيائين. سندس آخري آرامگاهه اباڻي قبرستان آراضي ۾ آهي. سندس شاعري جو نمونو شامل ڪجي ٿو:
مرسل جو ڪير همسر ڪرڻو سوال ڪونهي.
مطلب ته ڪنهن ٻئي جو اهڙو ڪمال ڪونهي.
برعرش اسم احمد، هن فرش تي محمدصه،
وصف و ثنا ۾ لاحد، ڪو ٻيو بحال ڪونهي.
نور خدا فراهم، خلق خدا جو همدم،
فياض فخر آدم، جنهن کي زوال ڪونهي.
براق جي سواري، قدرت جي سازگاري،
هي رمز راز واري، جنهن جو مثال ڪونهي.
آهي حسين ڪهڙو، منهنجي حبيبصه جهڙو،
شمس و قمر کي اهڙو، حاصل جمال ڪونهي.
اعليٰ عجيب عظمت روئي زمين جي رحمت،
ڪوئي ڪَٿي نه قيمت، ياقوت لال ڪونهي.
جن ڄاڻ سهڻو ڄاتو، تن پڙ ۾ پير پاتو،
سڪ واري دل سڃاتو، رنج و ملال ڪونهي.
خاموش رهه “ملازم” آهين نحيف نادم،
دنيا ۾ راز محرم ڪو هم خيال ڪونهي.