شخصيتون ۽ خاڪا

سيوهڻ جون ادبي شخصيتون (تحقيق)

هي ڪتاب “سيوهڻ جون ادبي شخصيتون” شاعر ۽ ليکڪ مير حاجن مير جو تحقيقي پورهيو آهي.
هي ڪتاب سچائي اشاعت گهر دڙو پاران 2014ع ۾ ساحل پرنٽرس وٽان ڇپايو ويو. لک ٿورا سائين يوسف سنڌيءَ جا جنهن هن ڪتاب جي سافٽ ڪاپي ڏني ۽ مهربانيون مير حاجن مير جون جنهن ڪتاب سنڌ سلامت تي پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني.
Title Cover of book سيوهڻ جون ادبي شخصيتون (تحقيق)

محمود مغل (ولادت 1961ع)

محمود الحسن مغل ولد نور محمد مغل جي ولادت 1961ع تي قاضي محلا سيوهڻ شريف ۾ ٿي. ادبي نالو “محمد مغل” اٿس. سندس تعليم ايم بي بي ايس آهي. محمود مغل ڪهاڻيون، ناول، ترجما، شاعري، ڪالم، ڊراما ۽ مضمون لکيا آهن. پاڻ بهترين ڪمپئر پڻ آهي. ريڊيو پاڪستان حيدرآباد تان هفتيوار پروگرام سڳنڌ ۾ پڻ ڪمپيئرنگ ڪندو رهيو آهي، پاڪستان ٽيليويزن نيٽ ورڪ تي ساڍا يارهن سال پرک پروگرام ڪيو اٿائين. جنهن ۾ 783 پروگرام رڪارڊ ٿيا. پي ٽي وي تان سندس ڊراما به نشر ٿيندا رهيا. سندس ڪتابن ڊرامن،ناٽڪن ۽ ناولن جو تفصيل هيٺ ڏجي ٿو.
1. ڪوهيڙي ۾ ويڙهيل يادون (ڪهاڻيون)
2. تون سنگ تو بن ڏينهڙا (ڪهاڻيون)
3. اسين جيئرا آهيون
4. هٿ ريکائن کان خالي (ناول)
5. محمود مغل جون ڪهاڻيون (ڪهاڻيون)
6. خواب نگر (پهريان 100 ڪالم جيڪي ڪاوش ۾ ڇپيا)
7. هڪ يادگار منصف برڪت بلوچ
8. عوام جو نمائندو (ترجمو)
9. سرءُ (ناول)
10. ٽي وي ناٽڪ 39
11. سيريل (اردو) 13
12. سنڌي سيريل 2
ڪنهن ڪنهن ماڻهوءَ منجهه ۽
عشق هاڻي ڪجي ڪنهن سان.
13 اسان ڏاڍو ڪڏهن کلندا هئاسين (آتم ڪٿا) اڻ ڇپيل
محمود مغل جي سنڌي سيريل ڪنهن ڪنهن ماڻهوءَ منجهه اردو ۾ به پي ٽي وي تان “سمجهوتا” جي نالي سان هلي. سندس کي ڪهاڻين تي سنڌي ادبي سنگت طرفان ايوارڊ پڻ ملي چڪو آهي. پاڻ هن وقت سنڌ يونيورسٽي ۾ استاد مقرر آهي. پنهنجون خدمتون Center for helath and physical education ۾ ڏئي رهيو آهي. سندس لکڻ جو نموهيٺ ڏجي ٿو.
“ريلوي اسٽيشن، بسن جا اڏا ۽ ڪڏهن هوائي اڏا، منهنجا ساهه ڀڪوڙيندا رهيا آهن. مون حياتي ۾ ڪوٽڙي حيدرآباد، بُوبڪ، ڀان سعيد آباد، لاڙڪاڻو، سکر، روهڙي، حبيب ڪوٽ، شڪارپور، ميرپورخاص جي اسٽيسن جو انيڪ ڀيرا ديدار ڪيو آهي. حياتي ۾ هڪڙو ڀيرو لاهور راولپنڊي، خيرپور ميرس ۽ ڪراچي ڪينٽ اسٽيسن تان مسافري شروع يا ختم ڪئي اٿم، لارين جا اڏا رڳو مون حيدرآباد، ميرپورخاص، دادو، لاڙڪاڻو، شڪارپور ۽ سکر جا ڏٺا آهن. ڏٺا مان وري اها مراد آهي ته يا ته اتان سواريءَ ۾ چڙهيو آهيان يا وري اتي سفر جو اختتام ٿيو آهي. هوائي اڏا مون رڳو ڪراچي ۽ حيدرآباد جا ڏٺا آهن. جتان مٽ مائٽ رخصتيءَ ۾ صدا بلند ڪندا رهندا آهن، خيرن سان فاطمه جو سڄو ڪهول آمريڪا ۾ رهي ٿو. انهن جي اچ وڃ تي حاضريءَ جي رنگ ۾ رنگجي ايئرپورٽ جي ديدار جو شرف ملي ئي ويندو آهي.”
(آتم ڪٿا “اسين ڏاڍو ڪڏهن کلندا هئاسين” مان کنيل ٽڪرو)