جمال ميراڻي (جنم 1943ع)
ضلعي دادو حڪومت 1968ع ۾ مشاعرا ڪرايا. هڪ مشاعرو دادو ۾ ٿيو، جنهن ۾ جمال ميراڻي، استاد بخاري ۽ ٻين شاعري پڙهي. ججن جا فرائض تاج صحرائي ۽ وڪيل شمشاد جوڻيجو ڏئي رهيا هئا. ان ۾جمال ميراڻي شعر ترنم ۾ پڙهيو “اُٿ ڙي مرد مجاهد هاري” ته جمال ان ۾ پهرين پوزيشن کنئين ۽ استاد بخاري ٻي پوزيشن ماڻي. جمال هلال پاڪستان اخبار ۾ 1994ع ۾ روزانو هڪ قطعو به لکندو هو. پاڻ پير علي محمد راشدي ۽ پير حسام الدين جو ويجهو ساٿي رهيو آهي. پاڻ نيشنل بئنڪ ۾ مئنيجر ۽ ايريه مئنيجر پڻ رهيو، اطلاعات نشريات کاتي ۾ پڻ ڊائريڪٽر حيدرآباد، ڪراچي، اسلام آباد ۽ ٻين شهرن ۾ نوڪري ڪيائين. جمال ميراڻي 2002ع ۾ رٽائرڊ ٿيو. پاڻ نيشنل بئنڪ جو وائيس پريزيڊنٽ پڻ رهيو. جمال گيت غزل، قطعا، نظم پڻ لکيا آهن، سندس شاعري قومي ۽ مزاحمتي ۽ رومانس واري آهي. سندس شاعري جو نمونو هيٺ ڏجي ٿو:
هلڪا هلڪا پير کڻي ٿي،
چيٽ جي فصلن منجهه ڦري.
ڊيل ٽلي ٿي باغن ۾،
۽ مورن کي ٿي مست ڪري.
هن جا وار ته ڪارا ڪڪر،
ڀرون ته ڪاريهر اَلا،
صورت هن جي کنوڻ جو تجلو،
اکيون ڄڻ ڪا باهه ٻري،
سرنهن جا گلڙا سينڌ ۾ ڏس ته،
سونهن ڪيڏا سهڻي کي،
سورج گل ٽڙيو هاڻي آ،
سج ڏي بيٺو مهڙ ڪري.
مند مٽر جا کائيندي ٿي،
سينو تاڻين نيڻ کڻين،
بري ٿي ٻڪري ٺاري کائي،
هرڻي ٿي ڄڻ گاهه چري،
اک ٿي ڦيري ڌرتي تي پر
مکڙيءَ جيان منهن بند ڪري،
بيٺل پاڻي شهر نه ٻوڙي،
گونگو مت ڪو مينهن وري،
ڳالهائي ٿي ڄڻ خدا سان،
موتين جو ٿو مينهن وسي،
ڪونج ٿي ڪرڪي ڪوئل ٻولي،
هنجن جي ٿي اهل ڪري،
وارياسي جو گل آهي ڄڻ،
هاڻ ڪري پيو پوٺن تي،
پاپي آ سنسار سڄو ئي،
ڪير ٿو ڪنهن جي ڪهل ڪري،
سيڪ”جمال” اتي ايندو،
جاٿي ڪائي باهه ٻري.