سيد “مير” محمد شاهه گنبل لڪياري (ولادت 1897ع)
علم اعليٰ برهه بالا، عاشق الٽو اٽاريو آ،
قلم ڪن ۾، معنيٰ من ۾ سبق سڪ جو سيکاريو آ.
ذوق مان ذاتي ذڪر جي ڪيو فڪر فائق فقير کي،
ڪل قدم ڪسرت ڪرڻ مان، دم جي ڏسي وٺ دانهن کي،
پيغمبر ٿي ڪين بندا سالڪ صحيح ڪر ساهه کي،
ورق وحد آ وجودي، روز شب ڏسي راهه کي.
ڪافي
بسم الله تنهنجو بيانو تون برابر بي رياءُ،
شاهه شافي شان تنهنجو تون قلندر ڪبيرياءُ.
دين جو داتا دلاور درسدا دوران ڪيو،
دانهن سندي دربار ۾ دائم اچي ديدار ٿيو،
دشمن جي دل اندر وڃي دڪدڪو دهڪار پيو،
داٻ تنهنجو دٻدٻو به الله بيشڪ بادشاهه.
مرشد سائين تنهنجو “گنبل” تنهنجو گفتو تو ڪيو گلشن آ گرام،
تو ۾ گوهر تون غضنفر تنهنجي گولن جو غلام،
هونئن غازي گهمين غماز سان باور تنهنجي تي بادشاهه،
شاهه شافع شان تنهنجو تون قلندر ڪبريا.