ز
393. زتیم روئے نے ہلھے ہونے۔ (کہاوت)
يتيم؛ ڇورو، جنھن تان پيءُ جو سايو لھي ويو ھجي، ٻين کي ڪا شيءِ ڏسي پيو اندر ۾ جھڄندو ۽ ھڄندو آ. احساس محروميءَ ۾ رھڻ سبب، روئڻ کي ئي وڪيل ۽ ھٿيار طور استعمال ڪندو آ. آخرڪار، روئڻ ۽ ٽمجھڻ جو عادي ٿي ويندو آ.
مطلب؛ ۱. يتيم، روئڻ جا عادي ھوندا آھن.
۲. یتیم رویا ہلے نے۔ (کہاوت)
۳. يتيم، روئڻ جا ھيراڪ.
394. زہر کی زہر ژے مارنی۔ (کہاوت)
دنيا جي اندر، ھر شيءِ جو علاج ۽ ترياق آ. زھريلي شيءِ جي اثر کي زائل ڪرڻ لاءِ ترياق طور، زھريلي يا لوڻياٺي شيءِ جو سھارو وٺڻو پوندو آ. نانگ جي زھر جو علاج، وري به نانگ جي زھر مان جڙندو آ.
مطلب؛ ۱. زھر کي زھر، ماري.
۲. زور کي زور، ڀِچي.
۳. لوھ کي لوھ، ڪپي.
۴. طاقت سان طاقت، منھن ڏئي.
395. زیدے لوڑنیاں لوڑنیاں، تھوڑی تھی ویں گشناں پیناں۔ (کہاوت)
قانع ۽ شاڪر جي روزي رزق ۾ برڪت پوي ۽ کوٽي نه ٿئيس. لالچي، ھٻڇي ۽ ناشڪرو، گھڻي جي ڪڍ پوي، جنھن سبب پوري نه پويس. روزي رزق منجھان، ناشڪريءَ سبب، برڪت کڄي ويندي اٿس.
مطلب؛ ۱. گھڻو ڳوليندي ڳوليندي، ٿورڙو به ھليو ويندو آ.
۲. جيڪي گھڻي جي ڪڍ ويا، سي موٽيا ئي ڪو نه.
۳. اڌ کي ڇڏي سڄيءَ پويان ڏوئي، سڄي ته وڃائي پر اڌ تان به ھٿ ڌوئي.