سوٽ ڪيس
هڪ ڪانڊو کان ٻئي ڪانڊو تائين اهو سفر ڪنهن هڪ مسافر جو ناهي پر هتي اهڙا مسافر هزارين آھن جيڪي رات ڏينهن انهن راهن تي پيا هلندا وتن ٿا. انهن ۾ لسان ۽ نسل جو به فرق ناهي. بس مخلوق خدا آھي جيڪا راه بدر ۽ دربدر آھي. ڊائون ٽائون ۾ جيڪي شاهراهون آھن انهن تي ٻنهي پاسن کان وڏين وڏين عمارتن ۾ جيڪي سرڪاري نيم سرڪاري يا ڪارپوريٽ بزنس آفيسون آھن انهن ۾ اهي نوجوان زن و مرد روزگار تي لڳل آھن.
اڄ جي هن خوبرو ۽ خوبصورت نسل جي فيشن ايبل جوانن جي آمدني به انهن جيتري هيڊ سم آھي جيترا هو هينڊسم ڏسجن ٿا. زندگي ۾ انهن کي ڪا مجبوري ڪونهي. هتي انهن جي اڳيان ڪوئي آهي نه پٺيان. سکيا آھن ستابا آھن. کائن پيئن من پسند ٿا. هڪ ٻئي سان گڏ رهن ٿا گڏ ويهن ۽ سمهن ٿا. نه ڪا ميار نه ڪي مهڻو. بس هڪ ٻئي جا ديوانا آھن هڪ ٻئي تي دل فدا ڪرڻ ۽ پيار ڪرڻ جا ڪوڏيا آھن. هن سماج جي هن ماحول ۾ هي هڪ ٻئي کان جدا ٿي رهي نٿا سگهن. گڏ رهڻ، ڪچهريون، ٺڙا ٺشا ۽ پنهنجي پسند جون دوستيون ۽ انهن دوستين ۾ سڀ حدون پار ڪري رهڻ ئي هنن جي زندگي جو مشغلو آھي. هتي هنن جوانن جي زندگي جو اهوئي انداز ۽ اهوئي نيم ۽ اهو ئي نمونو آھي.
ڊائون ٽائون ٽورنٽو ۾ وڏي ڪوشش سان ۽ وڏي مسواڙ جي عيوض رهڻ لاءِ جوڙي کي ڪمرو ملي پيو ته گرل فرينڊ ۽ بواءِ فرينڊ کي پنهنجي زندگي ۾ ڄڻ سڀ ڪجھ ملي پيو. ڪانڊو ۾ گڏ رهندي انهن نوجوانن جي زندگي جون سڀ رڪاوٽون دور ٿينديون وينديون آھن ۽ زندگي جي رازن جا سڀ پردا به پري ٿيندا ويندا آھن.
زندگي جي دلنشني جا سڀ رنگ ۽ همنشيني جا سڀ سرها خواب پنهنجي تعبير کي پهچندا آھن. ماءَ گڏ ناهي ته ڇا. پي ساڻ ناهي ته ڇا. احباب ناھن ته ڪهڙو غم، ھم پيالا، هم نوالا، هم خيال ھم بستر سنگتي ته آھي.
بس ھاڻي نڀائڻيون آھن رڳو ياريون، انهن پرديسي ڪمائو پٽن ۽ پٽڙين جي کائڻ ڪمائڻ ۽ عيش ڪرڻ جا ڏينهن آھن تنهنڪري روز ميلا روز پارٽيون، فيشن، وڳا هڪ کان هڪ، فرانس ۽ دنيا ڀر جون خوشبو عطر عنبير هر قسم جو کاڌو موج مستي مهيا آھي ته ڄڻ زندگي ۾ سڀ ڪجھ حاصل ٿيو. مگر خوشبو ۽ خوابن تي زندگي جو سفر طئي ڪندڙ هنن راهگيرن جي دوستي ٿوري گهڻي ڦڪي مٺي ڳالھ تي ڪچي ڌاڳي وانگيان جلدي ٽٽي پوي ٿي، پوءِ هنن جي زندگي جي بيگانگي جو نئون سفر شروع ٿئي ٿو.
ڪڏهن ڪٿي ته ڪڏهن ڪٿي، ڪڏهن شام ڪنهن وٽ ته ٻي ڏينهن جي شام ڪنهن ٻي جي جهولي ۾، راتن جو ملن ٿا ته ڏينهن جو وڇوڙو، ائين ئي پنهنجا ڏينهن ۽ راتيون ماه ۽ سال هي بسر ڪن ٿا.
هڪ اجنبي پکيءَ واننگر هڪ ڏينهن هڪ ڍنڍ جي هن ڪناري ته ٻئي ڏينهن ٻي ڪناري ائين انهن جون راهون. انهن جون منزلون ۽ ٺڪاڻا مٽجندا رهن ٿا. ڇاجي خلع ڇاجي طلاق جڏهن رشتا ناتا هوائن جي گهوڙن تي راه هلندي ٻڌجن ٿا ته انهن جي ٽٽڻ جو کين ڪو ڏک يا ڪو ارمان نٿو ٿئي.
بس صبح جو سوٽ ڪيس ۾ هٿ هڪ ڪراسنگ کان ٻي ڪراسنگ ۽ هڪ ڪانڊو کان ٻي ڪانڊو تائين سفر طئي ڪرڻ سان هڪ نئون ڪمرو، هڪ نئون بواءِ فرينڊ نئين زندگي مليو ٿي وڃي وري نيون خوشبو وري نوان ميلا، وري نيون ياريون قائم ٿيو وڃن.
**