ناڻو شاهه
هتي ” نفسيءَ“ ۾ هر ڪو مبتلا ناهي ته ٻيو ڇاهي؟
تقدس ۾” خون جي رشتي“ جو عرصو ٿيو ختم ٿي ويو
برادر اڄ برادر کان جدا ناهي ته ٻيو ڇاهي!؟
دغا، دولاب، لالچ، وعده، شڪني ۽ رياڪاري،
اڙي سائين اسان وٽ سڀ روا ناهي ته ٻيو ڇاهي؟
پُڄائي پيُو پيسو آس ٿو پنهنجن پوڄارن جي،
جي ناڻو “ شاهه” اڄ مشڪل ڪشا ناهي ته ٻيو ڇاهي؟
اشاري غير جي تي آزمائي ٿو وفا منهنجي
وفا آشنا هو بيوفا ناهي ته ٻيو ڇاهي!؟
جياري ٿو ڇڏي سچ پچ پياري وصل جو شربت،
دهن ۾ يار جي آبِ بقا ناهي ته ٻيو ڇاهي؟
ممتاز صدق و صفا وارن وفاڪيشن سان پڻ اڪثر
دنيا وارن ڪئي جورو جفا ناهي ته ٻيو ڇاهي؟
***