ٻڍل جي فرياد
تو وڃي آباد گهر ڪيو غير جو اي بي حيا
تو وساريا يار جي آغوش ۾ پنهنجا ٻچا
تنهنجي ڏيرياڻين وٽان جن کي ملن ٿا نِتُ ڌڪا
حيف تنهنجي حال تي بدنام ڪئي تو مامتا
ڪين ڪنڃري توکي ڪو پنهنجن ٻچن جو خيال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(2)
روز مهڻن جي ٿي مونکي موک مهماني ملي
لعنتن جو ٻوڙ ۽ ڦٽ ڦٽ جي ٿي ماني ملي
ان تواتر ساڻ ٿي طعنن جي طولاني ملي
ان طرح توکي غذا ٿي غير انساني ملي
قرب جو ڀورل، ڇٽل توڙي جڙيل وٽ ڪال آ
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(3)
لخت دل خون جگر پڻ آهه تنهنجو خوردنوش
پر خدا جي مهربانيءَ سان آهيان مان سخت ڪوش
چرس ۽ ڀنگ جي ڪري گرگهٽ ٿيو آ عقل هوش
تب يقينن ڪونه ٿيندس مان ڪڏهين بيگم فروش
رب جي سرڪار کي منهنجو اهوئي سوال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(4)
معتبر مشهور مولائي کي تو بدنام ڪيو
اڌ شهر کي جسم پنهنجو تو کڻي انعام ڪيو
مطمئن ٿي هر ڏنڊي ڏوٽي سان تو وسرام ڪيو
واهه جو هي ڪارنامه تو سرانجام ڪيو
وات سان تڏهين به مان چيو ڪين ڪي بدچال
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(5)
پاڻ وٽ توکي نه مان پنهنجو فقط پابند رکيو
پنهنجي وت آهر هميشه توکي مان خور سند رکيو
تنهنجي يارن ساڻ پڻ ڪڏهين نه مان ڪو ڦند رکيو
بلڪه تن سان واسطو تنهنجي ڪري دو چند رکيو.
پوءِ ڇو اي بي گري تو منهنجو ڪيو هي حال آهه،
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه.
(6)
شهوتڻ مونکي ملي وئي رن اڻائي دوستو
منهنجي منهن ۾ جا وجهي وئي ڌوڙ ڇائي دوستو
رات جمعي جي نه هئي ڪا مان گهٽائي دوستو
هاءِ پر افسوس مون مان هوءَ نه ڍائي دوستو
يار! منهنجي دل تي هنجو نقش هڪ هڪ تال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه.
(7)
بي سبب مونکان جدا ڪئي زال منهنجي خود خدن
منهنجا دشمن خوش ٿيا جهڙوڪ شعبان و ربن
هڪ اڳيئي پاڻ ئي هئي فطرتا رن بد چلن
ٻيو وري ڪَاڻي حبوءَ جي، ڪم ڪيو ويتر ڏٽن
جَوَ سلامت ڪيئن ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(8)
ڀائرن ۽ مائٽن پڻ مونسان غداري ڪئي
زال منهنجي اصل ۾ ڪاڻي حبوءَ ڪاري هئي
ڪورٽن تي تنهنکي چاڙهي خوب هن خواري ڪئي
۽ ججن جي معرفت طلاق لئه تياري ڪئي
الغرض ڪاڻو حبو ڀڙوو دلو دلال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(9)
ڪو ڪڙي، مراد ڪورين جو بڻيو پڳدار آهه
مڇ وٽي واهه واهه بڻيو خود ساخته سردار آهه
اندر جي ڪارو هچارو پاڻ بد ڪردار آهه
نانوائيءَ جي طفيلي شهر ۾ نروار آهه
هنجي پت پرتيت جو شاهد ته هر بقال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
(10)
حيدري نعرو هڻي مان نيٺ خونخواري ڪندس
دشمنن کان پاند آخر پاڻ هڪ وار ڪندس
قتل ڪاري کي ڪري پوءِ زال مان ڪاري ڪندس
خون سان ڪارنهن کي ڌوئي راند مان ساري ڪندس
سڀيئي چوندا سرخرو ٿيو ماءُ جو هي لال آهه
تو سوا جيئڻ ٻڍل جو آمنت جنجال آهه
***