التجا
ساده لوحي منهنجي ڏسجو هاءِ ڇا مان ٿو ڪريان
اچي ويٺو آهه ويڪا مان ٿو ڪريان،
چنڊ ۽ تارن کي پنهنجو همنوا مان ٿو ڪريان
غير جي ڪهڙي گلا آ، غير آخر غير آ،
شڪرءِ بي مهريءَ اهل وفا مان ٿو ڪريان
رحم ڪري اي آسمان تون ڏي اجازت روئڻ جي،
هو اڳيان آهي بيانِ مدعا مان ٿو ڪريان،
ڪين ڪم آيا ” ممتاز“ هي ” بت“ اجايو وقت ويو
هر طرح لاچار ٿِي يادِ خدا مان ٿو ڪريان
***