پيءُ جي گهر کان
مڙس جي گهر ويندي
اڪثر ڇوڪريون
قبرن ۾ ڪري پونديون آهن
ساهرن کي ڇوڪريءَ جو ڏاج
ان جي جوانيءَ کا ن وڌيڪ قيمتي لڳندو آهي
هر ڪنواري ڇوڪري
پنهجن سينن کي
پنهنجي ڇاتيءَ سان
چنبڙائي رکندي آهي
پر شاديءَ کانپوءِ اها ساڳي جاءِ
ان جا ٻارڙا اچي والاريندا آهن
عمر ڀر عورتون زندگيءَ جي ديوار تي
پنهنجن خوابن کي ڇيڻن جيان ٿڦينديون وينديون آهن
سڪڻ کانپوءِ جيڪي
گهر جي چلهه ٻارڻ لاءِ ڪم ايندا آهن
اهو سڀ ڪجهه سهڻ جي باوجود به
هر عورت پنهنجيءَ ڍاڪ تي
گيتن جا گهڙا کڻي هلندي آهي
جيسيتائين
مڙس جو اڳٺ
زال لاءِ
ڦاسيءَ جو ڦندو ثابت ٿئي
*