شاعري

اداس راڳي، خاموش ساز

. ھي ڪتاب نوجوان شاعر شڪيل احمد جي نثري نظمن جو مجموعو آھي. مھاڳ ۾ شڪيل لکي ٿو:
”شاعري ليلان جون ميڙون ۽ منٿون ۽ آزيون نيزاريون آهن، شاعري سچل جي سرمستي آهي، شاعري غريب بار جي ڪِري پيل خرچي وارو ڏک آهي، شاعري غريب ٻار جي رانديڪن واري حسرت آهي، عيسيٰ جي صليب تي چڙهڻ شاعري آهي، شاعري تهذيبن جا کنڊر آهي، شاعري وڻ جي وڍجڻ جو غم آهي، شاعري چي گويرا جي جدوجهد آهي، پريشانيءَ واري حالت ۾ ذهن جي آڱرين مان ٺڪاءَ ڪڍڻ شاعري آهي، شاعري روحاني بيچينيءَ من جي آرس ڀڃڻ وانگي آهي، آرٽ جي آئيني شاعري ڪائنات جو عڪس آهي، نظم پاڻيءَ تي شفق جهڙا هلڪا آهن.“
  • 4.5/5.0
  • 290
  • 90
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شڪيل احمد
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اداس راڳي، خاموش ساز

چٻا ڪوڪا

چٻا ڪوڪا
هي منهنجا ديس واسي
چٻا ڪوڪا
جن کي وقت جي واڍن
بي رحم ڌارين ڏاڍن
بار بار ڪري وار وار
ونگو ڪري آهي وڌو
ها ڏنگو ڪري آهي وڌو
هي چٻيون چيلهيون
پوءِ به گهليون
وقت جي وارن ۾ مٺيون وجهي
ليٿڙجي گهلجي
صدين سان گڏ
ساهه کڻندا اچن ٿا
نچندا نه سهي
لمندا اچن ٿا
ظالمن جي پيرن ۾
چُڀندا رهن ٿا
ڪَرِڙِين اکين ۾ ڪِلين جيئن
سفاڪ سينن ۾ سلن وانگي
توڙي جو قسمت جو ڪاٺ
هنن ناهي چکيو
هي ٻُهاري ۽ ٻوري ۾ پيل
هي نالين ۾ اڇلايل
لاوارث پيا آهن
ڪو پيار جي پڪڙ
۽ همت جي هٿوڙيءَ سان
سڌو ڪري هنن کي
هي به پنهنجو ڪارج ٿا چاهن
ڪنهن دريءَ جي دل منجهه
ڪنهن ڪرسيءَ جي ڪڇ ۾
ڪنهن پلنگ جي سيرانديءَ
ڪنهن در جي انجيس ۾
آرام ٿا چاهن
مهذب پڻي جي منشا
اڄ به هنن جي دن ۾ آهي
توڙي جو
قسمت جي جي ڪاٺن جا ذائقا
هنن ناهن چکيا
هيءَ منهنجي قوم
چٻا ڪوڪا
ڪيڏا آهن هنن کاڌا دوکا.
*

6.2015