ڪاراٽجي ويو آهي
رات جي رنگ ۾رنگجي
آسمان نيلو
سڄو زهريلو
درد جو سورج مکي
چنڊ پيلو
آهي يادن جو بتيلو
ڄڻ نظمن جو ٿيلهو
ساڙي ٿو سمنڊ ۾ جنهن کي
ٻيڙياتو شاعر هٺيلو
۽ وقت جو ريلو
پلر جي پاڻيءَ جيان
زندگيءَ جي جابلو چوٽين مٿان
وهندو وڃي ٿو
ازل کان وسندو
ابد جي اونهاين ۾
پاتال جي گهراين ۾
*
2014