ارپنا
۽ ارپيان ٿي هيءُ ڪتاب انهن کي به، جن هميشه منهنجي هن علمي مشن ۾ رُڪاوٽون وڌيون آهن ۽ مون کي لکڻ کان روڪڻ جي ڪوشش ڪئي آهي. اهي ٻيا نه، پر اسان جا پنهنجا عالم ۽ استاد آهن. خدا پاڪ کين هدايت ڏئي، آئون شاهه صاحب چواڻيءَ ته،
جبل ماري جَکَ، جو اوڏو اچي آريچن کي،
توڻي لَڪَن لَکَ، سڀ لنگهنديس سِڪَ سين.
(5-8 ديسي)
جانِبَ! تُون جيڏو، آهين شانَ شعورَ سين،
مون تي ڪَرِ منهنجا پرين، توهه تُسي تيڏو،
ايءُ ڪامل!ڪَمُ ڪيڏو، جيئن نوازينيم نگاههَ سين.
(2-1 بروو سنڌي)