ٻاريو اجهائين
پروين موسيٰ مضمون نويسيءَ کي Creative Writing سڏي ٿي، سندس هيءُ سڄو ڪتاب به هڪ اهڙو تخليقي عمل آهي، جنهن جي بيهڪ ۽ جوڙجڪ جو بنياد تحقيقي هوندي به اهڙي خوبصورتيءَ سان ان جو تاڃي پيٽو اُڻيو ويو آهي، جو هر باب لڳي ٿو ته هڪ اهڙو مضمون آهي، جيڪو تخليقي عمل جي نتيجي ۾ وجود ۾ آيو آهي. پر پروين موسيٰ ڪيترن ئي پڙهيل ڪتابن جو نچوڙ پنهنجي تخليقي عمل سان پيش ڪيو آهي. پروين موسيٰ جو هيءُ وکر ادبي، علمي ۽ موضوع جي لحاظ کان سنڌي ٻوليءَ ۾ هڪ اهم ڪتاب آهي.
پروين موسيٰ جي اهڙن ڪتابن جو لکڻ، سندس سنڌي ٻولي ۽ ادب سان بي انتها چاهه کي ظاهر ڪري ٿو. سندس اهو پنڌ ڪو سولو ناهي. خاص طرح هڪ خاتون جي اهڙي جاکوڙ لاءِ شاهه صاحب جي سٽن سان ئي اُن جي اُپٽار ڪري سگهجي ٿي.
ٻاريو اُجهائين، پرين اُجاهيو ٻارين،
مون کي ٿا مارين، لُئا لهارين جا
پروين موسيٰ جي اندر مان نڪتل اونهي جذبي هيٺ لکيل سندس هي طبعزاد لکڻيون علم، ادب ۽ سکيا جي ميدان ۾ مستقل قدرن جون امين آهن.
حميد سنڌي