نئون سال
نئون سال ڄاڻ اچي ويو،
موت نه ڪا مجبوري ڪئي،
ڪن حياتي پاڻ پوري ڪئي،
ماضيءَ کي به ياد ڪندا،
آئيندي تي به نظر رکندا،
ڪي ويا ڪنڌ ڪڍائي،
ڪي ويا وري وقت هنڍائي،
وقت ته آهي ئي گذرڻ لاءِ،
پل پل کان ڪجهه پرائڻ لاءِ،
وقت جي ملي هڪ هڪ گهَڙي،
انسان جي سڄي حياتي جُڙي،
ماضيءَ ۾ حال هَليو ايندو،
حال وري آئيندي ۾ ايندو،
هوٽلن جي وڏن گرم ڪمرن ۾،
سياڻا نچن پيا ڄڻ چرين ۾،
ٻاهر ڪي انسان پيا فٽ پاٿ ۾،
ڦاٽل رليءَ ۾ ويڙهيل سيئاٽ ۾،
سينگاريل بنگلن ۾ ڪي صاحب،
مئي جون بوتلون ورهائين پيا،
ٻاهر اونداهين جهوپڙين ۾،
ٻار کير جون بوتلون گهرن پيا،
مان شراب جون اُهي بوتلون،
ڪڏهن ڀَڄي سگهان ٿي،
مان معصوم ٻارڻ اڳيان،
اکيون ڪن بند ڪريان ٿي.
**