حمد
اي خالق ارض وسما! اي مالڪ ڪون و مڪان!
تنهنجي تاري ٿو تڳان،تنهنجي رحمت ٿو گهران
زندگي جو هي سفر آ ويو اجايو ٿي گذر
ٿوڏسان سامهون قبر ڪو ڪرم پنهنجو ڪجان!
ڪو چڱوڪم ڪين ڪيم پر گنہ بي حد ڪيم
بارُ تن جو سر کنيم توکان معافي ٿو گهران!
اي الله العالمين! ڪر رحم تون راحمين!
گنہ ڪيئي مون ڪيم توکان ٿوشفقت پنان!
درد جو دارون دوا، ڏين مريضن کي شفا
ڪين ٿي مونکان خفا آئون به تنهنجو آهيان!
پهر پيري جو پڳو، نيٺ ڇڏبو جهڳو!
سورِ ”سانگي“ ڪو سڳو!مَنَ ملي معافي اڳيان!