تون ياد ڪرين يا ڪين ڪرين، پر مان ته توکي پيو ياد ڪندس
تون پيار ڪرين يا ڪين ڪرين، پر توکي ڏسي دل شاد ڪندس
اهڙو اچي ويو دور پرين آهون ٿا ڪيون پر ڪين ليکين
تون داد ڪرين بيداد ڪرين، پر مان نه ڪڏهن فرياد ڪندس
سانگي جي فضا سانگي جي غذا، قربان زمينداري ڪري
سانگي کي ڇڏي تو ڏانهن لڏي تنهنجو شهر اچي آباد ڪندس
جڏهن کان ٿيو ديدار سندي بي آب ماهي جي جيان حال ٿيم
منهنجي دل کي مليو نه قرار ڪڏهن، محمد پاڪ جو شهرآباد ڪندس
راتين جو پئي من يار منجهي ڏينهن گذري پيو ڪرڪي ۽ ڪنجهي
ڪڏهن کان نه رهي حالت آ ڳجهي تنهنجي چانئٺ چمي دل شاد ڪندس
پيري جو پهرتو وٽ ٿئي گذر، اکڙين سان پسان شل تنهنجو شهر
سانگي جو مديني ٿئي ڪو سفر، زندگي نه هتي برباد ڪندس