”عجب دور“
ماڻهو آ ٿيو ڍور چٻرو آ ٿيو مور
هر شيءِ ۾ ملاوٽ ماڻهو ۾ ملاوٽ
هر طرف ذلالت چو طرف رڳو شور
محبت نه رهي ڪا شفقت نه رهي ڪا
صحبت نه ملي ڪا هر فرد ٿيو بور
تعليم ڪٿي آ تهذيب ڪٿي آ
تربيت نه رهي ڪا هر طرف جبر جور
ڪرسي آ جنهين وٽ هر شيءِ آ تهين وٽ
ماني نه ڪنهن وٽ ظالم جو هلي زور
آرام نه ڪٿي ڪو ڌاڙيل جو کٽڪو
مسڪين تي ڪٽڪو خوس خورم رهي چور
وهواهه جمهوريت چو طرف نحوست
گهر گهر آ ٿي غربت فوجن جو اچي دور
هاري آ پريشان مزدور پريشان
انسان پريشان مانيءَ نه ملي ڀور
ڪنهن جي نه ٻڌي ڪير لومڙ آ ٿيو شير
ڀاڳئي سان وڏو وير، آزاد گهمي چور
سچ جي ٿا چئون يار ماڻهون ٿا کائن خار
ڪو ڪين لهي سار ”سانگي“ آ ٿيو طور