” انصاف جو نيلام“
ظلم ۽ بيداد هر هنڌ آ ٿيو سربام اڄ
ٿيو غنڊن ۽ لوفرن جو هت قدر اي دوستو!
۽ شريفن ، عالمن جو نانءُ ٿيو بدنام اڄ
هير ڪا اهڙي گهلي جو ويا هتان جا وڻ سڙي
جو ڪري محبت سچي سو ٿو وڃي بدنام اڄ
جو چوي ٿو سچ ڪنهن کي سو وڻي ڪين اڄ
ڪوڙ اڙ ۽ سچ مرچان سچ ٿيو ناڪام اڄ
چؤ طرف چرخو هلي پيو هت ٺڳي۽ ٺاهه جو
ٿي سچائي ۽ صفائي پئي سهي آلام اڄ
ٿي الاهي بخش”سانگي“ راهه حق تي گامزن
کڻ صراحي پُر ڪري پيءُ سچ ڪو ڄام اچ
”سانگي جو سفر“
ڪاروان ِزندگي جو هي سفر آ پُر خطر!
خير خوبي ساٿ وڃي ٿي اي دل من شل گذر!
ڳوٺ سانگي ۾ جنم ٿيو جت پڙهيم مون پرت سان
ڪار ڪم پنهنجي سزمين جو ۽ اميري جو گذر!
موجِ ۾ گذري رهيو هو ”بورڊنگ“ ۾ وقت پنهنجو
امتحان ٿيوپاس ٿياسي ڪين وسري ٿوپ سکر!
”روهڙي“ ۾ وئي ملي اي همنشين! هئي ماستري
عشق جو آغاز ٿيو ۽ پئي چيوسي خوب شعر!
ٿي رقابت راهزن! ۽ مون ڦٽي ڪئي روهڙي!
پوءِ ٿيس” سانگي“ ۾ ٽيچر ۽ وسايم پنهنجو تر!
موج ۾ گذري حياتي خير سان”سانگي“ اندر!
پر نه وسريو يار! مون کان ”روهڙي“ جوئي شهر!
نائبي آ صاحبي”جا پرت سان گذري پئي“
پوءِ ڳڙهي چاڪر ڏٺوسي ٿيو پني عاقل چڪر!
پوءِ ماڊل اسڪول باگڙجي پڊ عيدن هاءِ اسڪول
مون هلائي سال ٻهه ۽ پوءِ وسايم پئي سکر
ايس ڊي او ايجوڪيشن افسري سکر ڪيم
۽ اٺاسوي عيسوي ۾ مون ڪيو آهه رٽائر!
ٿي ويو فرزند وڏو ائڊيشنل ڪمشنر!
ٻيو به انڪم ٽئڪس ۾ ٿيو آ انسپيڪٽر
هاڻي ”سانگي“ جو زمينداري ڌنڌو پنهنجو اباڻو
ٿو رهي سانگي ڪراچي ۽ وسايو ٿس ”سکر“!