”اڪير“
ٿي پکي اڏري اچي شل مدينه ۾ پڄاڻ
تنهنجي مسڪن ۽ مدينه جي مٽي منهن کي مکيان
ڏينهن گذري ويا گهڻا تنهنجي گنبذ کي ڏٺي
آرزو آهي مرسل شل مدينه مون ڏسان
روضه اطهر ڏسي اکڙيون سندم مون ٺاريان
مسجد نبوي ۾ روز شب عبادت پيو ڪيان
دل جي تمنا شل پڄي سنڌ ڇڏي تو وٽ پڄان
روئي روئي تنهنجي در تي محب معافيون پيو وٺان
حال منهنجي تي رحم ڪر پاڻ ڏي جلدي گهُراءِ
دم تي ويسه ڪين آ مون متان هتڙي مران
عرض ”سانگي“ جو اگهي موت شل تو وٽ ٿئي
روح کي راحت رسي پُڇا کان شل بچان