حال دل
مَنَ جي مندر آ جهري پيو ۽ ڪرڻ تي آشيان
ڪو مزو دنيا ۾ قطعي ڪونه ٿو مون کي اچي
آهه باقي زندگي جا، سا پيو پوري ڪيان
آهه بهتر گهار دنيا ۾ مسافر جي مثل
جيئن آئين خالي هٿئين تيئن ويندين تون هتان
بي ثباتي آهه دنيا جي کان هر ڪو باخبر
آهه طلسم جو چڪر اهڙو نه ڏي ٿو ڪو ڌيان
رزق جائز جي طلب آ فرض تو تي ٿي مگر
غصب ٻين جا حق ڪرين تون پيو متان
ڳوٺ سانگي ساهه سياڻو وساري ڪين ڇڏ
خير خيراتون ٿئي مسجد بنائج ۽ مڪان
خدمت خلق خدا ۾ خرچ ڪر پيو مال و زر
توکي ملندو ڏهه دنيا ۾ ۽ ستر منجهه هُن جهان
ساري عمر جي عبادت کان عدل هڪ ڏينهن جو
آهه بهتر تون وڃي پڇ ڪنهن وڏي عالم ڪنان
پيءُ وانگر ڪلمه حق تون چئي ڏي ڇا به ٿئي
حق وارن جي مدد ڪر بي خطر رات و ڏينهان
جائنشين ٿي آهه مفتي ويو سندم دل جي اندر
رهبري ان جي سندو سانگي ڪري ڪهڙو بيان