”ياد رفته“
ساحل سنڌو هيو دامن ڪج ڪوهسار
ساز سرندا ڇير ڇُمڪا ناچ گانا بيشمار
محفل رند متي، ميسر حسن جا شاهڪار
گردش جام و صراحي۽ ٻين پيا ميخوار
موج مستي ۾ اچي ويا سرڪ پي سڀ بيقرار
بيدل و بيڪس جي پروانن اچي چوري ڪا تار
روهڙي ٿي موجزن ۽ مرڪز عشق و پيار
روهڙي جي گهور جا گهايل ڏٺا ٿم بيشمار
جن جا ڪپڙا، دل جا ٽڪرا جسم ۽ جان تارتار
واٽ ويندي حور هڪڙي جا سهي تير نظر
ٿي ويا ”سانگي“ جهڙا ڪيترائي گرفتار