مگر
رهڻو نه آهه هتڙي فاني فنا زمانو
انسان جي ضرورت بس آ زمين ڪانو
ناهي ثبات ڪنهن کي آهي رڳو تغير
قائم آهي ذات هُن جي باقي فقط فسانو
آهي صلاح توکي ڪر قوم جي تون خدمت ڪجهه
سوچ ۽ سمجهه رک ٿي ڪين وڃ ديوانو
دنيا سان لائي دلڙي وهلور ٿي نه وڃ تون
دنيا دارِ فاني قائم نه آ زمانو
راحت نه روح کي آ (جان کي) ٿي زندگي آ زحمت
ويٺو آن ته وائڙو بيٺو آن ته بي ڌيانو
هر چيز بي بقا آ ڪنهن کي نه ڪا بقا آ
ڏينهن چار آهه رونق ٿيڻو پوءِ آ ويرانو
رهڻي نه هي رونق وڃڻي آ هيءَ دولت
دنيا اٿي دورنگي ”سانگي“ ڳاءِ نه ترانو