بي قرار دل، ڪنهن کي آ قرار
ڪنهن جي لئه فضا آهه سازگار
ڪنهن به نظم ۾ ڪا به شيءِ نه آ
منظرن ۾ آهه فطري انتشار
توسان ٽي ورهيه گڏ گذاريا
هڪڙي شامَ ڀي ناهه يادگار
اي خمار جي، رات پيارَ جي
ڪير ٿو ڪري تنهنجو انتظار
شاعري
جيڪڏهن
ڪتاب ”جيڪڏهن“ اوهان اڳيان پيش آهي. غزلن جي هن خوبصورت مجموعي جو تخليقڪار ناميارو شاعر حسين جاگيراڻي آهي.
حسين جاگيراڻيءَ هونئن ته شاعريءَ جي گهڻين ئي مُــرَوِج صنفن ۾ طبع آزمائي ڪئي آهي پر غزلَ سان هُنَ خاص اُنسيتَ رَکي آهي. هي ڪتاب سندس انهن ئي غزلن جو مجموعو آهي. سنڌي شاعريءَ جي بيشُمار آوازن منجھان حسين جاگيراڻيءَ جو هي آواز يقيناً اوهان پڙهندڙن جي دلين تي دستڪَ ڏيندو.
حسين جاگيراڻيءَ هونئن ته شاعريءَ جي گهڻين ئي مُــرَوِج صنفن ۾ طبع آزمائي ڪئي آهي پر غزلَ سان هُنَ خاص اُنسيتَ رَکي آهي. هي ڪتاب سندس انهن ئي غزلن جو مجموعو آهي. سنڌي شاعريءَ جي بيشُمار آوازن منجھان حسين جاگيراڻيءَ جو هي آواز يقيناً اوهان پڙهندڙن جي دلين تي دستڪَ ڏيندو.
- 4.5/5.0
- 3930
- 679
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- حسين جاگيراڻي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- POPAT BOOK NO. 71
- ارپنا
- سنڌ سلامت پاران :
- پبلشر نوٽ
- بي ساخته
- غزلَ
- اکين ۾ سمنڊ ٻوڙي سمنڊ ۾ ٻوڙي اکيون پنهنجون
- سخت ڌرتي جي آسمانن مان
- لامڪاني جي خبط ۾ نڪتي
- نيڻ ٻوٽي جو حَسينن کي ڏٺو
- جاهل ترين آهيان
- سندءِ نظر جو تِکو آب تاب ٿيڻو هو
- پنهنجو تعلق هو جسمن جو
- توکي پيش ڪئي غريبي او حَسين تر اميران
- جيڪي سک جي ڪارڻ پاڻ پتوڙن ٿا
- معاشري سان هلڻ سکي ورتو
- سندس همنشيني به دلچسپ آهي
- حال هيڻا هئا، دل ڪشادي هئي
- وجھي مونن ۾ منهن مون آسمانن ڏي نهاريو پي
- ڇاهي شر ۽ ڇا خير آ قبلا
- بي سبب جدائي جو ڪو نه ڪو سبب هوندو
- بي قرار دل، ڪنهن کي آ قرار
- ڪهڙي حَسِين خواب ۾ الجھيل اوهان هئا
- اسان تي ڪيو عشق ظاهر حَسِينن يقينن يقينن
- هو به جي ويهي منهنجون ڪچايون ڪَٿي
- ڪنهن ڀلا ڄاتو اصل آ درد جو
- موت جي مئڪدي ۾ ڇلڪايا
- 22 مئي 2012ع
- هِتي به ڇا ڪيو اٿم هُتي به ڇا وڃي ڪندس
- سک يا سور زمانا ڳالهه ته ساڳي آ
- روز مهڪي ٿي رات جي راڻي
- دانا ٿي وياسين ۽ ناداني نه وئي
- اميدن تي دنيا جو قائم هجڻ ڪيڏو حيران ڪُن آ
- منظر رهي نظر ۾ سوچي سگهي ٿو ڪوئي
- نئين آههِ پيرن جي هيٺان زمين
- زندگي گذارڻ لئه اک بند ڪرڻي آ
- هلي ٿو زمانو ڏسون ٿا پيا
- اکين ۾ لهو سُور سيني ۾ آهي
- هر رات بي خواب آ هر ڏينهن عذاب آهي
- آفِس جي ڇت تي بيهي سگريٽ ٿو دُکايان
- هي بيدرد صبحون هي بي ڪيف شامون
- شڪ جو جهان آهيان
- ڇڏين ٿي ڇوهه مان ڇوڙي
- وچ بازار وڃائي ويندينءَ
- موت جهڙي ننڊ ۾ ڪيڏو قرار
- آ گهڻو ئي ٻڌو اڄ ته ڏسجي هلي
- پنهنجي ڳڀرو ڀاءُ فياض جي موتَ تي
- هي به ڪهڙي هيڪڙائي تون به آهين مان به آهيان
- عشق ۾ اختلاف ڪير ڪري
- نيڻ ٿيا ڌنڌلا ته سپنا آئينا بڻجي ويا
- اڇا تن، من ڪارا سمجھي سگهجي ٿو
- سندءِ جو حُسن حُسن هو ڪمال هو
- دلين ۾ درد ناهي ۽ اکين ۾ ناهه بينائي
- ماڻهن ڪڪر وسايا اهڙا به ڏينهن آيا
- هُو شهر جي حَسين حال عاشقن مان هو
- ابد آهي اڳيان پويان ازل آهي
- مون کي تنهنجي مدد ڪرڻ گهرجي
- ڇا ٿي سوچين ڏسي مان ڀڳو ٿو وڃان
- آ رڳو ئي سراب فطرت ۾
- حنا جي لاءِ
- آءٌ جڏهن ماڻهوءَ مان پٿر ٿي ويندس
- زندگي جا ڏينهن ائين ٿا گهارِيون
- سواءِ هڪٻئي جي گهارڻي آ اوهان به سوچيو اسان به سوچيون
- ننڊ ۾ آهيون مگر جاڳون پيا
- بي مطلب ڳالهين تي ڳالهايون ويٺا
- دل کي فراق ڏيئي سڀ ڪجهه سٺو لڳي ٿو
- پنڌُ سارا ٿڪ لاهي جيڪڏهن
- ڀلا هن ماهه پارا ۾ اسان جو ڪم به ڪهڙو آ
- شايد سڄي جهانَ جون ڳالهيون کپي ويون
- ڪنهن کي آهه خبر ۽ ڪير ٻڌائيندو
- هٿن جي معمولي حرڪت ڇڏي ٿي شهر لرزائي
- هوءَ مون کان به مختلف آهي
- جڳ پرايو هزار ڪم پنهنجا
- پڇين ٿي ڪيئن آهيان ڌار توکان آءٌ خوش آهيان
- يڪي آسائتيون بابا اکيون آرام ۾ آهن
- الوداع زندگي جا سرمايا
- کُٽي ٿو کوهه جو رستو، ته دُنَ جو دڳ شروع ٿئي ٿو
- تنهنجو تن تنهنجي جواني راهبا
- ويا ڪيڏانهن سڀ ڪيڏانهن آيا ڪا خبر ناهي
- مان پنهنجي حال قال ۾ تمام زندگي رهيس
- ڪو به محفوظ ناهه شهرن ۾
- آءٌ نه هلندس اڳتي هاڻي مون کي موٽڻ ڏيو
- مان پنهنجو پاڻ ۾ اڪثر نهاريندو رهيو آهيان
- ڪوڙ ٿا ڳالهايون ٻئي سچ جي نالي ۾
- پِتل جون ڇوڪريون سونا سندن چهرا
- ڇا ڏسڻ ٿي گهرين منهنجي جامي اندر
- سڀئي خواب ٻاهر ڇڏينديون وڃن
- ڪوئي آهي جواب ڏي مون کي
- سمئه منهنجي سنسار ويٺا ڏسون
- ازل جي مٺائي ورهايون پيا
- خموشي جي خماريل ترجماني ٺيڪ آ جاني
- ڪٿي ٿڪ ڀڃڻ جي ضرورت نه آهي
- الڳ سڀ کان رهڻ جهڙا اسين ماڻهو
- مستقل اڏندو رهڻ کپندو هيو
- ڳالهيون ته خير آ پر چهرا به ياد ناهن
- تون نه ساڳي تنهنجو ساڳيو ئي حسين
- نه ڪجهه ڀي ٺيڪ ٿي سگهندو ته ڇا سڀ ٺيڪ ٿي ويندو
- ته پنهنجي عاشقي ۾ انقلابي ڳالهه ناهي ڪا
- بئڪ ٽائيٽل پيج
ڪنهن جي لئه فضا آهه سازگار
ڪنهن به نظم ۾ ڪا به شيءِ نه آ
منظرن ۾ آهه فطري انتشار
توسان ٽي ورهيه گڏ گذاريا
هڪڙي شامَ ڀي ناهه يادگار
اي خمار جي، رات پيارَ جي
ڪير ٿو ڪري تنهنجو انتظار