دانا ٿي وياسين ۽ ناداني نه وئي
مطمئن دل جي پريشاني نه وئي
زندگي ساري غريبي ۾ ڪَٽي
پر طبيعت پنهنجي سلطاني نه وئي
هاءِ انسان هاءِ تنهنجو الميو
هاءِ تو مان غير انساني نه وئي
حُسن کي هڪڙي شڪايت ئي رهي
عشق تنهنجي بي قدر داني نه وئي
پردي جو مطلب ئي ٿيو بي پردگي
پر تلفظ مان به عُرياني نه وئي
اڄ سندي تصوير تي ڦيريم نظر
دنگ رهجي وِيوس حيراني نه وئي
منهنجي هر هڪ ڳالهه مان جانا وئي
هن جي ڪنهن ڀي ڳالهه مان جاني نه وئي
بزرگي آئي ۽ ٿي ڏاڙهي سفيد
پر اها ذهنن مان شيطاني نه وئي
آخري ساهن ۾ ڀي ايماندار
تو منجھان افسوس بي ايماني نه وئي