حنا جي لاءِ
تون هلي وئينءَ ايئن جيئن آئي هُئينءَ
منهنجي پنهنجي ڇا سچ پچ پرائي هُئينءَ
پو به ”يوپي“ ۽ ”سي پي“ جي خوشبو هيئه
توڙي خالص مٺي سنڌ ڄائي هُئينءَ
تون سراپا وفا، عشق هئينءَ، شوق هُئينءَ
ڪيئن چوان ڪيئن چوان بي وفائي هُئينءَ
ڪيترائي دفعا مون چکيو چيت سان
تون مِڙيو ئي مٺائي مٺائي هُئينءَ
حسن سان پيچ تنهنجا پراڻا هئا
عشق سان نئين نئين آشنائي هُئينءَ
عاشقن عارفن توکي جھونگاريو هو
مون ٿئي ڀانيو غزل تون ته وائي هُئينءَ
مان به تون ڪونه هئينءَ تون به تون ڪونه هُئينءَ
تون نه ڪوئي هئينءَ ۽ نه ڪائي هُئينءَ
منهنجي مصروف مصروف جيون ۾ تون
ڪيڏي دل چسپ ڪا واندڪائي هُئينءَ
عاشقي جي اکين ۾ وڌءِ پيار سان
آءٌ سرمو هُيس تون سرائي هُئينءَ
جهڙو نالو هيئه اهڙي خوشبو هيئه.
تون حنا پنهنجي پر ۾ حنائي هئينءَ
زندگي جيڪا ڌوڪن تي ڌوڪا هئي
تون منجھس ڪا وڻندڙ ڪا سچائي هُيئنءَ
توتان قربان ڪوڙين ڪجن مرد ها
تون برابر مٺي اهڙي مائي هُئينءَ
ڄڻ ته ڪنڌرا بيابان هو دشت هو
مان منجھس ڪو هرڻ تون ترائي هُئينءَ