موت جي مئڪدي ۾ ڇلڪايا
زندگي بي حساب پئمانا
حسن ”ياقوت“ جو اصل آهي
عشق جو اصل آهه ”سلطانا“
منهنجي ديوانگي جي حالت ڏس
مون سان نِوڙي ملن ٿا ديوانا
تون به تون آهين مان به تون آهيان
منهنجو ادراڪ آهه وجدانا
مون مڪمل ”نفي“ ڪري پنهنجي
توکي ”اثبات“ آ ڪيو جانا
آهيان بيمار ڪافي عرصي کان
آءٌ منهنجا طبيب تون آنا
وِههُ وٽيون پئي وري وري پيتم
دل تشدد ڪيو بَهيمانا
بت پرستي جي پاڙ پٽجي وئي
هي مگر هر ڳلي ۾ بتخانا
او اسان جي غريب خاني تي
ائين نه ٿئي جو ڪِرن هي ڪاشانا
تنهنجو دلڪش گداز گداز بدن
هاءِ رخسار تنهنجا رخسانا
هاڻ ڇا تذڪرا ڪيون ويهي
تنهنجا منهنجا قصا جدا گانا
چنڊ ها ڪالهه رات ڀي ڳايا
تنهنجي منهنجي وصال جا گانا
واندڪائي جي سرگرم ڪم ۾
ڏاڍو مصروف آهيان اي جانا
هي ”وجود“ ۽ ”عدم وجود“ جي ڳالهه
هاڻ دانا ڪري ٿي ديوانا
ايترو بس ٻڌاءِ ڊيگهه نه ڪر
مون چيو جو به سچ آ يانا
پاڻ وٽ رک ”حسين“ تاويلون
ايترو بس ٻڌاءِ ها يا نا